De hobbelige weg naar een woongemeenschap

Interview met Abdelkader Tahrioui

In de Utrechtse wijk Kanaleneiland woont een grote Marokkaanse gemeenschap. De senioren binnen deze gemeenschap wonen meestal al lange tijd in de wijk en zijn er sterk geworteld. Hun gehele sociale netwerk bevindt zich er vaak. Niet zo gek dus dat als deze groep ouder en kwetsbaarder wordt, zij de wijk niet willen verlaten. Maar zichzelf organiseren en de juiste hulp regelen is moeilijk voor hen. Reden voor Abdelkader Tahrioui om zich sinds vier jaar in te gaan zetten voor een woongemeenschap in Kanaleneiland voor deze groep senioren. We spraken hem over waarom deze woongemeenschap er nog altijd niet is, abstract beleid en een cursus volharding.

De droom van Tahrioui is om samen met toekomstige bewoners een woonomgeving te creëren die eenzaamheid tegengaat en goed aansluit bij de specifieke wensen van Marokkaanse migrantenouderen. Wat zijn dat dan voor wensen? “De open of gesloten keuken bijvoorbeeld, dat is vaak een punt van discussie en zeer cultuurafhankelijk.” Marokkaanse ouderen hebben een sterke voorkeur voor een gesloten keuken. Met dit soort zaken probeert Tahrioui rekening te houden in de toekomstige woningen, maar hij is ook realistisch: ‘’De wensen hebben we al wel wat bijgesteld, het is al ingewikkeld genoeg het van de grond te krijgen.’’

Over hoe ingewikkeld dit is en wat er allemaal bij komt kijken, heeft Tahrioui veel te vertellen. Het hele interview leest u op de website van Platform31 >>>